Aktualności 
Parafia 
Działalność 
Nabożeństwa 
Ogłoszenia 
Galeria 
Kontakt
 
Do pobrania 
Zgromadzenie 
Linki 
Mapa serwisu 






  Nawigator: Familia / Zgromadzenie / Patron / Wiejskie początki (1580 - 1600) Kontakt  E-mail
 
Wiejskie początki


Niewiele wiadomo o pierwszych latach życia Wincentego a Paulo (francuska pisownia nazwiska: Depaul lub de Paul, w Polsce przyjęła się forma zlatynizowana:a Paulo). Wątpliwości budzi nawet data urodzenia. Pierwsi biografowie podawali wtorek wielkanocny 1576 r. P. Coste wykazał błędność tej daty i zaproponował rok 1581. Dalsze studia sprawiły, że obecnie za najbardziej prawdopodobną datę przyjmuje się wtorek wielkanocny 5 kwietnia 1580 r.
Pewne jest natomiast miejsce urodzenia - niewielka wioska Pouy (obecnie Saint-Vincent-de-Paul) w pobliżu Dax, chociaż przez pewien czas próbowano podtrzymywać tradycję hiszpańską o Tamarite de Litera w prowincji Huesca. Wincenty był trzecim spośród sześciorga dzieci Jana (albo Wilhelma) de Paul i Bertrandy z domu de Moras. W dzieciństwie wspomagał rodziców w pracach domowych i na roli oraz pilnował trzody: krów, owiec, świń. Z tego okresu pochodzą mniej lub bardziej legendarne wiadomości o jego pobożności maryjnej - modlitwa przed obrazem Matki Bożej umieszczonym w dziupli dębu, i o jego miłosierdziu okazywanym ubogim - dzielenie się chlebem zabieranym w pole, obdarowywanie biedaków mąką wiezioną z młyna, oddanie żebrakowi trzydziestu uzbieranych soldów, co dla dziecka w owych czasach było wielką sumą.
W latach 1595-1597 dzięki poświęceniu rodziny (ojciec sprzedał parę wołów) i pomocy sędziego de Cometa, Wincenty uczył się w kolegium franciszkanów w Dax. W tym czasie uczył też młodsze dzieci swojego protektora de Cometa, w którego domu zamieszkał. Z tego okresu wspominał odwiedziny ojca w kolegium, którego wstydził się z powodu jego chłopskiego odzienia i utykania na nogę. Zachęcany przez rodzinę rozpoczął przygotowanie do kapłaństwa, co dla człowieka wiejskiego pochodzenia było jedyną drogą awansu społecznego. Już 20 grudnia 1596 r. przyjął tonzurę i święcenia niższe, a w następnym roku podjął studia teologiczne w Saragossie, przerwane po śmierci ojca w 1598 r. i kontynuowane później w Tuluzie. Święcenia subdiakonatu przyjął 19 września 1598 r. w Tarbes.
Dokładnie po trzech miesiącach w tym samym mieście otrzymał święcenia diakonatu, a 23 września 1600 r. biskup Perigueux Franciszek de Bourdeilles udzielił mu w Chateau-l'Eveque święceń kapłańskich. Ta data stwarza problem nieprawidłowości wynikającej z nieosiągnięcia wieku kanonicznego. Sobór trydencki określił wymaganie ukończenia dwudziestu czterech lat jako warunku święceń kapłańskich. Wprawdzie aż do 1614 r. uchwały soboru nie były promulgowane we Francji, ale świadczy to, że przyjęcie przez Wincentego święceń było bardziej wyrazem spełnienia ambicji niż owocem wewnętrznego przekonania o Bożym powołaniu.